Jó, jó ég sit hérna sveittur, aumur námsmaður ofsalega þreyttur en námsglaður, ofsalega hress og drekk fjórfaldan espressó, með Foucault í þessari og Halwbachs í hinni sit ég hérna inni og les í bókinni minni en finn ekki síðuna sem ég á að lesa um minni. Foucault er flottur alls ekki púkó heldur töffari og svolítill blöffari sem maður skilur ekki stundum því hann skilur eftir undrun.

Á eftir ætla ég ekki á barinn því ef ég fer þar inn verð ég bara barinn, laminn og kraminn, fæ hamarinn í hausinn og verð marinn og blár og aumur og sár, rauður og grár, sauður með hár á bakinu og blár í framan sem mér finnst ekkert gaman því og ég þekki mann sem að stamar því honum er sama hvernig hann talar, eins og hani sem galar í sífellur tvisvar, ef ekki þrisvar og er voðalega mis, bara og og ofsalega hissa. Eins og ég þegar ég er að pissa og er viss að ég er að pissa framhjá, ég er sauður, því skaufinn er harður eins og byssa, blamm, já þú ert dauður!