Ég hef áður kvartað hér yfir hollenskri bankaþjónustu. Öllu heldur "þjónustu" því það er svo sem lítið verið að þjóna manni hér. Undanfarin tvö ár hafa safnast upp hjá mér fjöldamörg evrucent. Ég taldi þetta um daginn og fór upphæðin yfir 15 evrur. Svo ég, í blankheitum mínum, lagði glaðbeittur af stað í bankann með evrucentin í Heinekenkrukku og vildi fá þeim skipt í notalegri mynt, svo sem seðla. Minnugur var ég þess er ég var krakki og lagði reglulega inn aura og krónur á bankabókina mína í Búnaðarbankanum. Þá var ég jafan með aurana í sokk eða svona grænum blandípokapoka. En svo einfalt er það ekki í Hollandi, onei. Í fyrsta lagi þarf maður að vera í viðskiptum við viðkomandi banka því þú færð ekki peninginn í hönd heldur er hann lagður inn á reikninginn þinn í bankanum. "So is het," var svarið þegar ég spurði um ástæður þessa. En það er ekki nóg. Bankar í hollandi taka ekki við lausri mynt heldur þarf hún að berast þeim í knippum. Svo ég varð að gjöra svo vel að sækja mér þartilgerð plasthulstur til að raða peningunum í, fara heim og sækja bankakortið mitt og koma svo aftur seinna.
Í umrædd plasthylki rúmast 50 stykki af hverri mynt. svo að ef ég á t.d. aðeins 49 stykki af 5 centum get ég ekki selt þau, nema ég finni einn fimm centa pening til viðbótar. Þannig hef ég 2,45 evrur sem mér er fyrirmunað að koma í verð nema ég borgi í 5 centum. Rosalega verð ég vinsæll þegar ég arka í búðina á eftir með 37 fimmevrucent 25 tveggjaevrucent og 15 einnarevrucent, samtals, 2,5 evrur til að kaupa brauð og mjólk.