7. feb. 2006

Það er yndisleg tilfinning að setja fætur sínar í nýfallna mjöll ósnerta. Þá skil ég um stund gleði Njáls handsterka og félaga. Að líta til baka á miðri leið og horfa á spor mín í snjónum. Hið eina merki um mannlega tilvist í augnablikinu. Ef frá eru talin húsin, göturnar og ljósastaurarnir.

Engin ummæli: