Because filmmakers frequently play with conventions and iconography, genres seldom remain unchanged for very long. The broader, blanked genres like thrillers, romances, comedies, and the like may stay popular for decades, but an exemplary comedy from the 1920s will be very different from one in 1960s.

Lesið yfir skýrslu. Svo gæti kaflinn sem í ævisögu minni fjallar um undanfarna og næstkomandi daga kallast. Vitanlega af því gefnu að ég riti, ellegar láti rita, ævisögu mína, og að hún verði svo ítarleg að ég minnist vikunnar í Amsterdam þegar ég prófarkalas skýrslu um arðsemi Hvalfjarðarganga.

Annars gerði ég stutta framhaldsúttekt á rannsókn gærdagsins. Þeirri sem lesa má um hér að neðan. GHH veltir upp spurningunni hvort ekki breytist niðurstöur sé neitunninni sleppt. Það er viðbúið og sú er líka raunin eins og sjá má að neðan:


taka i
spá ii
gera ii
reyna iiiiii
sleikja i
æfa i
horfa i
láta (vita) i
öskra i
segja i
pæla iiii
glíma i
baka i
læra iii
tala i
velta (vöngum) i
velta (fyrir sér) i
bíða i
búa (sig undir) i
borða i
framkvæma i
falsa i
þroskast i
skrifa ii
búa til i
huga (að) i
leita ii
vinna iii
forrita i
hreinsa i
blanda i
fást (við) i
hugsa (um) iii
safna i
hefja i
?vonast i
keyra i
selja i
nota i
leita (eftir) i
hlusta i
hugsa i
tala (um) i
borga i

fara iiiiiiiiiiiiii (alveg að)
falla ii (alveg að)
verða iii (alveg að)
klára i (alveg að)
gugna i (alveg að)
ærast i (alveg að)
farast ii (alveg að)
flytja i (alveg að)
byrja i (alveg að)
verða i (alveg að)
deyja ii (alveg að)
koma i (alveg að)
skíta (á sig) i (alveg að)
breytast i (alveg að?)
missa i (alveg að)


*skilja i
*móðga i
?fá i
*vona i
*amast (við) i



Ég skipti listanum í þrennt. Þær sagnir sem eðliegt er að nota í þessu sambandi (ég er (alveg) að). Þær sagnir sem eingöngu gang upp í merkingunni að vera alveg (rétt bráðum) að og svo hinar sem ekki ættu að ganga í þessu sambandi. (sögnin fá er merkt með spurningamerki vegna þess fólk getur alveg rétt bráðum verið að fá eitthvað í hún var ekki notuð í þeirri merkingu (ég er að fá góðar einkunnir). Samkvæmt athugunum mínum í BA verkefni mínu (að vísu ekki um þetta fyrirbærir heldur lýsingarhátt þátíðar með vera af áhrifslausum hreyfingar- og breytingarsögnum) eru það einkum aðgerðarsagnir og athafnasagnir sem geta staðir í dvalarhorfi (vera + nh) en einnig atburðasagnir sem vísa til þess sem tekur engan tíma enda merki orðasambandið þá 'það er alveg gerast' ein og fyrr segir. Sögnin fá er einmitt atburðasögn sem tekur engan tíma. Móðga er atburðasögn samkvæmt flokkun minn en óljóst með tímafaktorinn þar. Hinar síðustu eru ástandssagnir sem ekki eiga samkvæmt skilgreiningu að geta staðið í dvalarhorfi. En gera það samt í nýju-dvalarhorfi. Merkilegt!