Jeg heiti Heine. Er hjer allt ad verda vitlaust?

Jumm minn bara kominn aftur fra Italiu. O, svo gaman!
Og aftur i glaipabailid Geuzenveld. Jumm madur ma ekki fara i fjora daga an thess ad allt verdi vitlaust.

Hingad kem jeg aftur, hjolandi i rigningu fra Sloderdijk og hitti fyrir risavaxinn mann sem starir a mig eins og glaipamann. Thad er vist hans job, thvi ju, hann er nyi oryggisvordurinn i byggingunni. Og afhverju? Ju sidustu vikur hafa verid fjogur innbrot i husid. Og nu sidast var brotinn upp gluggi a herbergi hvar ung, saklaus (hvad veit jeg svo sem um thad) stulka fra Tailandi var ad vinna a tolvuna sina. Innbrotsmadurinn bidur stulkuna vinsamlegast (eda ovinsamlegast) um ad afhenda sjer tolvuna... en hun af sjalfsogdu oskrar bara og aipir svo thjorfurinn oskrar bara a moti og hendir i hana flosku, adur en hann fer aftur ut, tomhentur ad visu.

Svo ad nu erum vid komin med oryggisvord i husid. Og hey... bokahillur i hvert herbergi... svona til ad baita okkur upp salraint tjonid sem allir urdu fyrir i kjolfarid. Nokkrir fluttir ut og allt i volli.

Jamm - svona gerast hlutirnir i glaipahverfinu Geuzenveld! Daudi og djofull. Eins gott ad jeg by a fyrstu haid (sem islendingar kalla adra haid, enda er hun a annari haid)

En strakurinn kominn aftur fra Italiu. Reynslunni rikari, tveimur londum, nyja Belle&Sebastian disknum og nyja Starsailor disknum og Dude where is my country og Stupid white men eftir Michael Moore, halfu kiloi af solthurrkudum tomotum og einni grappa flosku og vaintanlegum buxum.

Jumm --- og ad sjalfsogdu man jeg ekkert hvad thorpid heitir sem foreldrar minir bua i --- itolksu vinkonum minum til gremju sem bua i einhverju thorpinu vid Lago Maggiore.

Heine - farinn i hattinn

VEI