Hver er krútt?

Kannski í framhaldi af síðustu færslu:

Mér þótti áhugavert að hlusta á samtal Godds og Vals í Kastljósinu í gær. Ég er ekki alveg sammála fyrrum bekkjarbróður mínum, Vali, þegar hann segir að krúttkynslóðin svo kallaða myndi deyja út í kreppunni. Eða hvort hann hafi verið að segja það... hann virtist nú frekar vera að meina að krútt-hugtakið myndi deyja út. Hvað hann átti við með því veit ég svo sem ekki.

Það er engin þörf á að skilgreina krúttin og röfla um þessa nafngift. Það eru helst krúttin sjálf sem vilja ekki kannast við þá klassifíseríngu. Kannski það sé bara nafnið sem fari í taugarnar á þeim, eða að vera klassifíseruð. Lái þeim hver sem vill. Eða þeim... ætli ég tilheyri ekki sjálfur þessari krúttkynslóð, ásamt Elsu Maríu í Kastljósinu (sem einmitt þráspurði Val hvað hann ætti við með krútt) og fjölda fólks á okkar aldri.

Þau eru löt, hafa menn sagt um krúttin. Þau eru sökuð um samfélagslegt áhugaleysi eða heimóttaskap. Vegna þess að þau tóku ekki þátt í lífsgæðakapphlaupinu um bíl, íbúð og þvottavél og síðar flatskjá, heldur sóttu í annars konar lífsgæði eins og listir, ferðalög og náttúru. Eitthvað sem brennur ekki upp í verðbólgu eða læsist inn í gjaldþrota banka.
Krúttum hefur verið legið á hálsi að vera ópólitísk. Það er að vissu leyti rétt, mörg krútt hafa ekki tekið þátt í flokkspólitískum slagsmálum og þeirri hefðbundnu orrahríð sem þar dynur sífellt. Þykir kannski ekki nógu krúttlegt. En í staðinn hafa önnur málefni náð inn á þeirra pallborð, umhverfisvernd, verndun gamalla húsa í miðbænum, andstaða gegn neysluhyggju og klámvæðingu, svo fátt eitt sé nefnt.
Því mætti frekar segja að nú sé uppreisn krúttanna, ef satt reynist að neyslusamfélagið riði til falls. Eða hvað? Sagt hefur verið að krúttunum þyki kúl að vera hallærisleg. Nú, þegar hallærir, verða krúttin þá meinstrím? Er það það sem Valur á við er hann boðar dauða krúttsins? Þau lifi ekki af því þau hætti að vera altörnatív?

Ég mun a.m.k. ekki gráta það ef krúttin verða bara norm...