2. des. 2003

Ókei - 31. mars ætla ég á tónleika með Belle&Sebastian í Utrecht. Miðinn kostar 28 evrur. Mér dettur í hug nokkrir sem hefðu áhuga á að koma með. Talið nú eða forever hold your peace. Ég ætla að tryggja mér miða nú á næstu dögum. Á ég að versla fleiri en einn?

Ókei - Hjólinu mínu var stolið! Ég er nokkuð viss um það í þetta sinn. Það var bara alls ekki hvar ég skildi við það síðast. Ég græt svo sem ekki hjólið enda orðið hálfbremsulaust og alveg ljóslaust og hálfgerð dauðagildra í sjálfu sér. En lásinn græt ég, sem kostaðið þriðjung af verði hjólsins. Og svo er auðvitað bagalegt að vera hjóllaus í þessum bæ. Ætli ég verði ekki að splæsa á mig nýju hjóli á næstu önn. Þegar önnur umferð námslána dettur inn á reikninginn minn. Dauði og djöfull.

Ókei - þegar ég sótti um skólavist hér í bæ þurfti ég að gangast undir enskukunnáttupróf. Ég stóðst lágmarkseinkunn og rúmlega það. En Stúlkan sem hélt fyrirlestur í Language Contact í dag hefur ábyggilega skítfallið á þessu prófi. Hvernig í ósköpunum komst hún inn í skólann? Fyrir nú utan það að hún getur ekki stunið upp einni setningu sem inniheldur amk eitt orð sem getur talist enskt, þá kann manneskjan bara alls ekki að fremja glærusjó. Ég er nú svo sem enginn snillingur í enskri túngu eða glærugerð, en kommon píbol!

(Þess má geta að ég vann mitt glærusjó í Macromedia Flash - það var dúndur!)

Engin ummæli: